Μουστοκούλουρα

Η εποχή του τρύγου για τις παλιές νοικοκυρές δυο πράγματα σήμαιναν: Μουστοκούλουρα και μουσταλευριά.
Κάθε Σεπτέμβρη το σπίτι της γιαγιάς γέμιζε πιατάκια και μπολάκια με τη σκουρόχρωμη κρέμα με πολλά καρύδια και κανελογαρίφαλα και μύριζε όλη η γειτονιά. Περνούσαν όλοι να πάρουν το μερτικό τους κι εκείνη ξαναέφτιαχνε και ξαναέφτιαχνε και ξαναέφτιαχνε...

Κι ύστερα έπαιρναν σειρά τα μουστοκούλουρα! 
Η γιαγιά μου είχε μία συμβουλή για οτιδήποτε έψηνε: να μην είναι άψητο αυτό που φτιάχνεις! Κι είχε τη μαγική ικανότητα να βγάζει από το φούρνο κάθε ταψί καλά ψημένο ακριβώς στην ώρα του και ποτέ να μην έχει κάψει τίποτα. Έτσι ήταν και τα μουστοκούλουρα της.
Σκούρα, καλά ψημένα και τραγανά. Φέτος είπα να δοκιμάσω την ίδια συνταγή αλλά να προσπαθήσω να τα φτιάξω και στη μαλακή τους μορφή. Αντικατέστησα το φρέσκο μούστο με πετιμέζι που δίνει από μόνο του πιο σκούρο χρώμα και για να τα πετύχω αφράτα έψησα τα μισά ταψιά σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο.
Η συνταγή της γιαγιάς, όπως οι περισσότερες παλιές συνταγές είναι μετρημένη με ποτήρια και οι ποσότητες ήταν για παραγωγή μικρού συνοικιακού φούρνου. 
Εγώ τα έχω μετατρέψει σε κούπες μέτρησης για μεγαλύτερη ευκολία και έχω προσαρμόσει αναλογικά και τις ποσότητες των υλικών!
Με τα υλικά που θα σου δώσω βγαίνουν περίπου 120 μεγαλούτσικα κουλούρια.
Χτυπάς για λίγο στο μίξερ 1 κούπα ζάχαρη με 2 κούπες ελαιόλαδο. Προσθέτεις 2 κούπες πετιμέζι, 1/4 κούπας κόκκινο κρασί και 2 κούπες χυμό πορτοκάλι μέσα στο οποίο θα διαλύσεις 2 κουταλάκια σόδα σκόνη. Αυτή η δουλειά καλό είναι να γίνεται πάνω από το μείγμα γιατί φουσκώνει αμέσως. Κοσκινίζεις 1 1/2 κιλό αλεύρι γοχ -και λίγο παραπάνω αν δείς ότι κολλάει πολύ- μαζί με 3 κουταλάκια κανέλα, 1 κουταλάκι γαρίφαλο τριμμένο και 5 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ.
Αρχίζεις να ζυμώνεις μέχρι να απορροφηθούν όλα τα υγρά αλλά όχι πολύ γιατί η ζύμη όσο πιο πολύ δουλεύεται τόσο πιο σφιχτή γίνεται και δεν το θέλουμε αυτό.Και το αλεύρι καλό είναι να μη μπει όλο μαζί από την αρχή γιατί ανάλογα την ποιότητα του μπορεί να θέλει λιγότερο ή περισσότερο. Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή και ίσα που να μην κολλάει στα χέρια όταν πλάθουμε τα κουλούρια. Το πασπάλισμα με σουσάμι είναι προαιρετικό αλλά αν λείπει δεν είναι μουστοκούλουρο. Γνώμη μου πάντα έτσι; 
Επίσης, αν σου αρέσει μπορείς στη ζύμη να προσθέσεις 1 κούπα σταφίδα μαύρη.
Ψήνεις τα κουλούρια σε ταψί με λαδόκολλα, σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο αν θα θέλεις μαλακά, για 12-14 λεπτά στους 180 βαθμούς. Όταν βγουν από το φούρνο είναι μαλακά αλλά όσο κρυώνουν σκληραίνουν ελαφρώς εξωτερικά. Αν δεν τα σκεπάσεις και τα ψήσεις 2-3 λεπτά περισσότερο θα βγουν τραγανά.
*Τα μουστοκούλουρα έχουν πάντα την ξεχωριστή μυρωδιά γιαγιάς τότε που όλα ήταν παιχνίδι.
Ακολούθησε με στο Instagram στο Facebook στο Pinterest για ν' ανταλλάξουμε ιδέες και έμπνευση! 
Αν δοκιμάσεις τη συνταγή, ανέβασε φωτογραφία και κάνε με tag. Θα χαρώ πολύ να μου πεις τη γνώμη σου! 


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια