Κόλλυβα

Τα κόλλυβα εκτός από τη γνωστής τους χρήση, που ξέρουμε όλοι, είναι κι ένα νοστιμότατο και υγιεινό γλυκό, που μάλιστα τα τελευταία χρόνια σερβίρεται και σαν γκουρμέ επιδόρπιο σε εστιατόρια.

Για 'μένα είναι άδικο, ένα τόσο ξεχωριστό γλύκισμα να παραμένει συνδυασμένο στο μυαλό μας μόνο με στενάχωρες στιγμές, αφού μπορεί να αποτελέσει ένα θαυμάσιο πρωινό, ένα γλύκισμα σε περιόδους νηστείας αλλά και μια πηγή σούπερ ενέργειας σε περιόδους που τη χρειαζόμαστε. 

Το βασικό για να φτιάξεις ωραία κόλλυβα είναι να βράσεις καλά το σιτάρι. Κι όταν λέω καλά εννοώ να μαλακώσει πολύ, γιατί όταν το αφήσεις να στεγνώσει με τις ώρες σφίγγει κι αν εσύ νόμιζες πως είναι βρασμένο, ενώ δεν είναι τότε θα γίνει σαν πετραδάκια που δεν τρώγονται με τίποτα και θα πάει τσάμπα ο κόπος σου και τα υλικά σου. Αν πάρεις χύμα σιτάρι καλό είναι να το μουλιάσεις 1 ώρα σε χλιαρό νερό να φουσκώσει και μετά να το βράσεις. Αν είναι το συσκευασμένο από το σούπερ μάρκετ, λέει ότι δε χρειάζεται μούλιασμα.
Αφού τα καθαρίσεις καλά λοιπόν και τα ξεπλύνεις 2-3 νερά τα βάζεις να μουλιάσουν ή να βράσουν κατευθείαν. Η ώρα του βρασίματος είναι κάτι που δε μπορεί να στο πεί καμία συνταγή. Το βλέπεις κάθε φορά αναλόγως το σιτάρι, γι' αυτό και ωραία κόλλυβα αρχίζεις να φτιάχνεις όταν αποκτήσεις εμπειρία!

Τώρα πάμε στο στέγνωμα. Αν δεν του δώσεις τον απαραίτητο χρόνο να στεγνώσει καλά το σιτάρι, τότε τα κόλλυβα γίνονται σαν λάσπη και πάλι είναι κάτι που δε θες να σου συμβεί. Γνώμη μου είναι πως αν το σιτάρι δεν έχει στεγνώσει καλά δεν το σώζει κανένα κόλπο με φρυγανιά ή αλεύρι που βάζουν μέσα, γιατί πολύ απλά κάνει το πρόβλημα μεγαλύτερο. Γι' αυτό όταν βράσεις το σιτάρι, το σουρώνεις - το σιταρόζουμο μην το πετάξεις, βάλε κανέλα, γαρίφαλο και λίγο ζάχαρη αν θέλεις και πιες το ζεστό, θα με θυμηθείς!- το κρυώνεις και το απλώνεις σε μια καθαρή πετσέτα κουζίνας που δεν αφήνει χνούδια την οποία έχεις απλώσει πάνω σε μια άλλη πετσέτα πιό χοντρή ή ένα τραπεζομάντηλο.
Εδώ να σου πω ένα tip: Οι πετσέτες που θα χρησιμοποιήσεις φρόντισε να μην έχουν μπεί σε μαλακτικό ή να μυρίζουν έντονα από το απορρυπαντικό γιατί τότε θα απορροφήσει το σιτάρι τη μυρωδιά καθώς στεγνώνει και να έχεις κόλλυβα με άρωμα μανόλια ή μαύρη τουλίπα!  Καλό είναι να έχεις μια πετσέτα που να χρησιμοποιείς μόνο για αυτή τη δουλειά που να πλένεις και να την αποθηκεύεις ξεχωριστά για να μην έχει μυρωδιά.
Εγώ το σκεπάζω και με ένα κομμάτι τούλι για να το προστατέψω όσο στεγνώνει. Αφήνεις να στεγνώσει για 8-10 ώρες ανακατεύοντας κανά δυό φορές.

Αφού είναι έτοιμο το μεταφέρεις προσεκτικά σε ένα μεγάλο σκεύος και το ανακατεύεις με τα υπόλοιπα υλικά. Για 500 γρ. σιτάρι θα χρειαστείς περίπου 1 κούπα καρύδια χοντροκομμένα, 1 κούπα αμύγδαλα που έχεις ξεφλουδίσει και τα έχεις καβουρδίσει ελαφρά, 1 κούπα σταφίδες ξανθές και μαύρες, σπόρους 1 μεγάλου ροδιού, 1/2 κούπα σουσάμι καβουρδισμένο κι αυτό, 1 1/2 κουταλιά σ. κανέλα, 1/4 κουταλάκι γλ. γαρίφαλο τριμμένο, λίγο μοσχοκάρυδο στη μύτη του κουταλιού και 1/2 κούπα φουντούκια τριμμένα που το έχεις ξεφλουδίσει και καβουρδίσει προηγουμένως. Το μυστικό για τα πιο νόστιμα κόλλυβα που έχεις φάει και το έχω μάθει από τη θεία τη Διαμάντω, είναι η μεγάλη ποσότητα μαϊντανού. Ψιλοκόβεις τουλάχιστον 1/2 ματσάκι μαϊντανό και τον αφήνεις να στεγνώσει λίγο πάνω σε χαρτί κουζίνας πριν τον προσθέσεις στο μείγμα.
Από 'κει και πέρα σε άλλες περιοχές βάζουν οπωσδήποτε κουφέτα, αλλού βάζουν ινδοκάρυδο, αλλού κουκουνάρι, ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα... Αφού βάλεις τα βασικά, τα υπόλοιπα είναι και θέμα γούστου.
Σε αυτό το σημείο μπορείς να τα αποθηκεύσεις στο ψυγείο μέχρι να φτιάξεις το δισκάκι ή μπορείς να τα φας κατευθείαν, προσθέτοντας αν θέλεις λίγη ζάχαρη.

Όπως καταλαβαίνεις η παρασκευή τους είναι λίγο μπελαλίδικη, θέλει χρόνο και υπομονή αλλά αξίζει τον κόπο γιατί είναι πεντανόστιμα, υγιεινά και αξίζει να αφιερώσεις λίγες ώρες για να φτιάξεις "το γλυκό τους".
Αν φτιάξεις δισκάκι για να το πας στη Εκκλησία, τότε λίγη ώρα πριν, γεμίζεις με την ποσότητα που θέλεις το σκεύος που θα χρησιμοποιήσεις και το πατάς καλά με την παλάμη σου, απλώνοντας όμως ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας ή χαρτοπετσέτα πάνω τους. Πασπαλίζεις με κρυσταλλική ζάχαρη να καλύψει καλά όλη την επιφάνεια τους και πάλι την πατάς με μια χαρτοπετσέτα. Από πάνω πασπαλίζεις με ζάχαρη άχνη, την πιέζεις με τη χαρτοπετσέτα και στολίζεις όπως θέλεις. Η κρυσταλλική ζάχαρη δρα λίγο σαν στεγανοποιητικό ανάμεσα στα κόλλυβα και την άχνη. Τραβάει όλη την υγρασία που μπορεί να έχουν και αφήνει την άχνη στεγνή στην επιφάνεια οπότε καλό είναι να μην την παραλείψεις.
Τα κόλλυβα αν δεν τους έχεις προσθέσει ζάχαρη μπορούν να διατηρηθούν στο ψυγείο μέχρι δύο ημέρες. Μετά ξινίζουν κι είναι λίγο επικίνδυνο να τα φας. Αν τους προσθέσεις ζάχαρη όμως πρέπει να καταναλωθούν άμεσα και να μη μείνουν περισσότερο από λίγες ώρες.

Τα κόλλυβα είναι το γλυκό τους, έλεγε η γιαγιά μου, όταν τα έφτιαχνε... Εγώ τότε δεν έδινα και μεγάλη σημασία στο γιατί τα έφτιαχνε, μην πω ψέματα. Μου αρκούσε η τέλεια γεύση που είχαν και ακόμα συνεχίζω να δίνω μεγάλη σημασία σ' αυτό.
Θυμάμαι πως κάθε φορά μου έλεγε μια ιστοριούλα... Έλεγε πως τα Ψυχοσάββατα είναι γιορτή για τους ανθρώπους που έχουν φύγει. Εκεί λοιπόν που είναι μαζεμένες όλες οι ψυχές, αυτές που άκουγαν να διαβάζεται το όνομα τους χαίρονταν και περνούσαν, τσίμπαγαν μερικούς κόκκους σιτάρι από τα κόλλυβα τους και συνέχιζαν να περνάνε καλά. Αντίθετα οι ψυχές που δεν άκουγαν το όνομα τους κάθονταν μαραζωμένες σε μια μεριά και δεν ήταν και πολύ χαρούμενες που δεν τις θυμήθηκε κανείς... Εγώ φανταζόμουν εκείνες τις ψυχές σαν τα παιδάκια που στα πάρτυ δεν τα κάνουν και πολύ παρέα τα υπόλοιπα και κάθονται σε μια μεριά περιμένοντας πότε θα τελειώσει το πάρτυ, να πάψουν να νιώθουν άβολα... Τώρα πια πιστεύω πως η ιστοριούλα είχε σκοπό να με κάνει να μην ξεχνάω ποτέ να φτιάχνω κι εγώ το γλυκό τους και το κατάφερε... Αααα, δε θέλω οι δικές μου ψυχές να είναι στην απ' έξω στο μεγάλο πάρτυ που γίνεται εκεί πάνω, όλα κι όλα!

Ακολούθησε με στο Instagram στο Facebook στο Pinterest για ν' ανταλλάξουμε ιδέες και έμπνευση!  

Αν δοκιμάσεις τη συνταγή, ανέβασε φωτογραφία και κάνε με tag. Θα χαρώ πολύ να μου πεις τη γνώμη σου!